อริยะ-สัง 4 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 7 / 7

23๒ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก 5. ลักษณะของกิฆูมิผิด 5.1 ความตริกทังหลายกับความคะเนองอย่างเลวทรามเหล่านี้ ได้ครองบังเรืองอุอิบซ เป็นบรรพชิต เหมือนกับบุตรของคนสูงศักดิ์มีฐานะมาก ทั้งได้กลายวิชาชาญฉรรถฉร

เนื้อหานี้นำเสนอการใช้ความเปรียบเทียบในพระไตรปิฎกซึ่งมีการเปรียบกิขูมักจะถูกตีความว่าต่ำต้อยและไม่สามารถเจริญเติบโตได้ เช่นเดียวกับผ้าเปลือกไม้ที่ไม่ว่าใหม่หรือเก่ามักจะมีความหมายเปรียบได้กับความไม่คง

๒๓๙ อุปมาอุปมัยจากพระไตรปิฎก ภาพ: ภูเขา ๑. ธรรมชาติดงจิต ๑.๑ เมื่อจิตพลังออกนอกทาง คือ จิตหมุนไปอารมณ์ต่างๆ เพราะเว้นจากสมาธิ... ท่านเหล่านี้ขาดสมาธิ เป็นเหตุที่จะจะได้โอกาส เปรียบเหมือนลิงในป่ากระโ

บทความนี้นำเสนออุปมาอุปมัยเกี่ยวกับการทำงานของจิตในทางธรรมจากพระไตรปิฎก โดยอธิบายถึงธรรมชาติของจิตที่ขาดสมาธิ เปรียบเทียบกับลิงในป่า การจับไม้ และร่างกระดูกที่เป็นที่อยู่ของจิต พร้อมกับการอธิบายถึงควา

๒๕๐ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก (รูปภาพ) ๑. เหตุเกิดราะ ๑.๑ อกุศลวิตกเป็นอันมาก เกิดแต่ความอึดอัด คือ ตันหา เกิดขึ้นในตนแล้วแผ่ซ่านไปในวัฏฏูกามทั้งหลาย เหมือนผ่านรายเกิดแต่ลำต้นปกคลุมป่าไป จะนั่น. สัง.

บทความนี้นำเสนอการตีความและเปรียบเทียบในพระไตรปิฎกเกี่ยวกับความทุกข์และโทษของกาม โดยใช้ภาพเปรียบเทียบที่ลึกซึ้ง เช่น รางกระดูกและผลไม้ เพื่อแสดงถึงความคับแค้นและอันตรายจากกามที่มาพร้อมกับความยินดีที่น

254 อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก บุคคลมีใจไม่ฟังซานด้วยถามรคะ? ไม่ถูกถามรคะเหยียวรังไปและย่อมรู้ ย่อมเห็นอายเป็นเครื่องสลัดออก ซึ่งถามรคะทีบงกิดขึ้นแล้วความเป็นจริง ฯ. สัง.ม. (พุทธ) มก. ๓๐/๒๕ 2.15 ร่าง

บทความนี้สำรวจอุปมาอุปไมยในพระไตรปิฎก ซึ่งชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของความเพียรและจิตใจในเรื่องการหลุดพ้นจากกามและความทุกข์ อุปมาถึงร่างกายและจิตใจที่ปรากฏความงามแต่แฝงไว้ด้วยความหรืออารมณ์ที่มืดมน เช่นเ

๒๑๒ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๕.๑๓ ราคานั้น ข้าพเจ้าขอออกแล้ว เหมือนเอาเชือกไฟออกจากหลุมก่านไฟ เหมือนเอา ภาชนะใส่ยาพิษออกจากไฟ ขุ.เถรี. (เถรี) มก. ๔๕/๑๖ ๕.๑๔ อุบาหอภัยถามคุณเดชแล้ว เมื่อหลงรูป เป็นต

เนื้อหาเกี่ยวกับการใช้สำนวนอุปมาในพระไตรปิฎก เพื่อเปรียบเทียบการหลุดพ้นจากกามและการเข้าใจธรรม โดยเฉพาะการเพ่งพินิจและความเพียรในทางธรรม เพื่อการตรัสรู้ที่ถูกต้อง มีการเปรียบเทียบที่สื่อถึงความสำคัญของ

23 อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ดู ก่อนภิกษุทั้งหลาย คำว่าภาวะนํ้ามันอันเต็มเปี่ยม เป็นชื่อของกายตาศติ เพราะเหตุนี้ เธอพิสูจน์ว่ากายตาศติเป็นของอันเราจุรีแล้ว กระทำให้มากแล้ว กระทำไม่หยุด ส่งสมแล้ว ปริอณ

บทความนี้กล่าวถึงการใช้คำอุปมาอุปไมยในพระไตรปิฎกเพื่ออธิบายแนวคิดเกี่ยวกับกายตาศติ และการออกบวชของบุคคลซึ่งเป็นการแสดงถึงการหลุดพ้นจากกิเลสและการใส่ใจในประโยชน์สุขของจิตใจ โดยอุปมาเชื่อมโยงกับสภาพทางก

๒๐๕๐ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ดู ก่อนันนะซินะ บรรษาอาในยเมื่อเจริญกันนั้นเหมือนกัน อยู่ที่ปกติ อยู่ที่โคนต้นไม้งกิีด หรืออยู่ ที่บริเวณร่มเงาดี ดี ย่อมไม่มีมิจฉัติถามรากซุ่มร่มแล้ว อันผมจะรากอาเคลียรบ

บทความนี้นำเสนอการเปรียบเทียบในพระไตรปิฎกที่กล่าวถึงความทุกข์และความเข้าใจในธรรมชาติของชีวิต เมื่อเปรียบเทียบกับน้ำและดินในแง่ของความทุกข์ที่บุคคลสามารถหลีกเลี่ยงได้ การตรัสรู้ของพระศาสดานั้นสร้างผลปร

อุมาภูมิไม่ยาจพระใครภูมิ ๔.๕ ต้นหนานั้นแลเป็นเช่นดั่งข่าย ท่องเที่ยวไป แม่ชานไปเกาะเทียวออในอารมณ์ต่างๆ เป็นเครื่องปลดปลุมนุ่งสัตว์โลกลนี้ เหมือนด้ายอังอุ้งหงอง ขอดเป็นปม เป็นเหมือนหญ้ากระจาย และหญ้า

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสำคัญของการเข้าใจธรรมะ การปลดทุกข์ และการมีจิตใจที่มั่นคงเพื่อไม่ให้ติดในข้อบกพร่อง เช่น ความประมาท และความพอใจในสิ่งที่ไม่ยั่งยืน โดยชี้ให้เห็นว่าสัตว์และมนุษย์มักอยู่ในสภาพที่ถ

๒๒๒ อุปมูลูปมาจากพระไตรปิฎก ก็เพราะโทษที่อาหารน้อยอย่างเดียว เปรียบเหมือนดวงตาแห่งเราเปราะกลุลกมลิกเข้าไปในกระบอกตา ดูประหนึ่งดวงดาวปรากฏในบ่ออันฉลึก ฉะนั้น ก็เพราะโทษอาหารน้อยอย่างเดียว หนังสือระเหง

เนื้อหาพูดถึงความสำคัญของความเพียรและความตั้งใจในการปฏิบัติธรรมตามพระพุทธศาสนา โดยเริ่มจากการเปรียบเทียบที่ให้เห็นถึงโทษของอาหารน้อย ซึ่งสร้างอุปมาถึงการมีสติและการปฏิบัติที่ถูกต้อง เพื่อหลีกเลี่ยงการ

ී ๑๙๙๙ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๓.๑๓ ดวงอาทิตย์ย่อมมีรัศมีเป็นมาลา ฉันใด ภูกู่ผู้ปรารถนา ความเพียร ก็สมดังรัศมีเป็นมาลา ฉันนั้น. มิลิน ๔๙ ๓.๑๔ ธรรมดาปลังเกาะในทะเลได้ดั่ง ต้องเกาะให้แน่นในนั้นแล้วจึ

บทความนี้กล่าวถึงอุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎกที่เปรียบเทียบความเพียรของภิกษุกับปรากฏการณ์ธรรมชาติ เช่น ดวงอาทิตย์และน้ำคงคา โดยเน้นถึงความสำคัญของการตั้งมั่นในอารมณ์เพื่อการปฏิบัติธรรม ซึ่งอาจเชื่อมโยงกับ

โอม มูลอุปไมยจากพระไตรปิฎก ข้อสังเกตกับคำของพระวัจฉเฆเรเจ่าว่า เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น ย่อมทำให้เห็นสิ่งต่างๆทั้งสะอาดไม่สะอาด ดี เลว ฉันใด พระกิริยาผู้ทรงธรรมก็ทำให้หมู่ชนอเนกอร่อยชาปเปรียบได้ให้เห็นธรรม

ข้อความนี้อภิปรายถึงคำสอนในพระไตรปิฎกที่ใช้การอุปมาเปรียบเทียบเพื่ออธิบายพฤติกรรมและธรรมชาติของจิต และการปฏิบัติของภิกษุ ผู้ที่มีความตั้งมั่นในธรรม และไม่ควรให้ความสนใจสิ่งที่อยู่ไกล ควรซึ่งปัจจุบันขอ

๓๓๓ อุบามูปมุจากพระไตรปิฎก ประจิม ฯลฯ พึ่งพึ่งมากทิโดร ฯลฯ พึ่งพึ่งมาจากทิคทักธิไวจ ฯไม่พึ่งยังเขาศิลา นั้นใหหวั่นไหวให้ะอืนสะท้านได้ นะนั้น. อัง.ฉกก. (เณร) มก. ๗๓/๒๐๐ ๑.๓ แผ่นดินยิ่มหลายสิ่งของที่เ

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการศึกษาในพระไตรปิฎกที่เน้นการเข้าใจธรรมชาติของการดำรงอยู่และการปฏิบัติธรรม ทั้งยังมีการเปรียบเทียบกับการดำรงอยู่ของสิ่งต่างๆ เช่น แผ่นดินและไฟ ว่ามีความไม่แน่นอน การอดทนต่อความชั่ว

อับมารูมิจากพระไตรปิฎก ๔. การบรรเทา กำจัดความโศก ๑.๑ พึงกำจัดความรำพันสีย บุคคลพิพัฒน์ไฟไหม้ลูกลามไปด้วยซ้ำ ฉันใด นรชนผูเป็นนักปราชญ์มิมีปัญญาเฉลียวฉลาด พึงกำจัดความเศร้าโศกที่เกิดขึ้นโดยฉับพลัน เหมื

การบรรเทาความโศกในพระไตรปิฎกสอนให้เราควรกำจัดความเศร้าโดยทันที เหมือนลมพัดปลิวไป ทั้งยังเน้นการเข้าใจและรับรู้เหตุการณ์ที่ทำให้เกิดความเศร้าโศกที่เกิดขึ้นจากบุคคลอื่น เพื่อให้สามารถช่วยเหลือได้ เหมือน

ข้อสมกับคําของพระสารับตรเถรเจ่าว่า ร่มใหญ่ของไม่ขาด ไม่ถลอก แน่นหนา แข็งแรง ย่อมกันลม กันแดดฝนหาได้ดี ฉันใด พระพุทธเจ้าผู้ม้านั้น คือ ศีลผู้บริสุทธิ์ก็กันฝน คือ โอสถกันไฟ ๓ กอง อันทำให้ร้อนใจ ฉันนั้น.

เนื้อหาเน้นการพิจารณานิธวณ ๕ ที่เป็นสิ่งที่ต้องละออกจากจิตใจ และวิธีการต่าง ๆ ที่สามารถช่วยให้ภิกษุและผู้ปฏิบัติธรรมหลุดพ้นจากกิเลส โดยอาศัยเปรียบเทียบกับธรรมชาติและสัญลักษณ์ต่าง ๆ เพื่อให้เข้าใจถึงคว

๓๓๙ อุปมาอปิยจากพระไตรปิฎก ๗.๒ ภาชนะใส่ข้าวข้น ซึ่งเป็นเปือกตมอันบุคคลลวงไว้ในปีติ มูจุผู้จ้ำ เมื่อมองตรงหน้า ของตนในน้ำนั้น ไม่พึงรู้ไม่พึงเห็นตามความเป็นจริง ฉันนั้น เหมือนกัน สมัยใด บุคคลมีใจผึ่งช

ข้อความนี้พูดถึงความไม่สามารถรับรู้ความจริงได้เมื่อจิตใจเต็มไปด้วยวิจิกิจฉา เปรียบเทียบกับภาชนะที่เต็มไปด้วยโคลน ซึ่งบุคคลไม่สามารถเห็นสิ่งที่อยู่ข้างหน้าได้อย่างชัดเจน เสมือนกับผู้ที่มีความสงสัยในใจท

34 อุปมาอปิยจากพระไตรปิฎก ๓.๙ พระสังฆีเถรออกจากสมบัติแล้ว เหยื่อบำเหน็จเดินไปบนถ่านเพลิงปราศจากเปลวไฟ เช่นดอกทองกวาว แม้คำว่าเปลวไฟไม่มีจั่วเม็ดคำว่าอาการแหง่ออยู่ในมี สัง.สกฺ (อรรถ) มค. ๒๗/๑๓

บทเรียนจากพระไตรปิฎกนำเสนออุปมาที่แสดงถึงความมั่นคงของจิตในพระภิกษุ โดยเปรียบเทียบกับธรรมชาติและสภาพแวดล้อม เช่น ภูเขาศิลา ความไม่หวั่นไหว และการดื่มยาพิษ ภิกษุที่มีจิตเกษมอยู่ในภาวะสงบและไม่มีการขุ่น

เกล่าวด้วยความปรารถนา ปก.8 บอกคุณวิเศษที่มีจริงแก่ผู้มีได้บวก ปก.104 บอกคุณวิเศษที่มีจริงแก่อนุสมับัน ปก.30 พูดคัดค้านการเพิกถอนไฐิที่ชอบ ปก.55 พฤติการนิถกผู้อื่น ปก.12 พูดเอาไหร่หงินเสียเมื่อถูกสอบส

เนื้อหาเกี่ยวกับความปรารถนาในการสื่อสารและการพูดที่นำไปสู่ผลกระทบต่างๆ ต่อพระวินัย รวมถึงการกล่าวถึงการทำผิดและการติเตียนเมื่อมีการลงโทษ โดยมุ่งเน้นไปที่การสื่อสารที่เหมาะสมและการปฏิบัติตามหลักศีลธรรม

ได้ฟังแล้วก็เข้าใจว่า หมายถึง พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สัง rัตนะ แล้วก็หมายถึงพระธรรมกาย โดยย่อเป็นอย่างนั้น แต่จริง ๆ แล้ว เรายังเข้าไปไม่ถึงจุดนั้น หลวงพ่อว่า อย่างน้อยที่สุดให้รู้จักตรงนี้เอาไว้เป็น ที

ในบทสนทนานี้ หลวงพ่อได้อธิบายเกี่ยวกับพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ และพระธรรมกาย โดยย่อเสนอมุมมองว่าความเข้าใจเกี่ยวกับที่พึ่งที่แท้จริงนั้นมีความสำคัญอย่างไร หลวงพ่อชี้ให้เห็นว่าการที่เรายังไม่รู้ตัวหรือไม่เข